Η ιστορία της κολύμβησης
Η ιστορία της κολύμβησης είναι απόλυτα συνυφασμένη με την ιστορία της ίδιας της ζωής, καθώς τα πρώτα έμβια όντα του πλανήτη μας εμφανίστηκαν στους αρχέγονους ωκεανούς πριν εξορμήσουν στην ξηρά. Κάθε άνθρωπος περνά τους πρώτους μήνες της ύπαρξής του προστατευμένος σε ένα μικρό και αποκλειστικά δικό του υδάτινο κόσμο. Είναι φυσικό λοιπόν να ασκεί το υδάτινο στοιχείο τόσο μεγάλη γοητεία πάνω στον άνθρωπο.
Οι πρώτες πληροφορίες για την κολύμβηση, που έφεραν στο φως οι αρχαιολογικές μελέτες και έρευνες, μας έρχονται από τα βάθη των αιώνων. Οι Αιγύπτιοι, οι Ασσύριοι, οι Ελληνες και οι Ρωμαίοι ήταν λαοί που επιδίδονταν στην κολύμβηση για λόγους αναψυχής αλλά και εκγύμνασης. Στην αρχαία Ελλάδα, η κολύμβηση αποτελούσε μέρος της βασικής εκπαίδευσης των παιδιών, καθώς και μέρος της στρατιωτικής εκπαίδευσης. Οι Ρωμαίοι αγαπούσαν ιδιαίτερα το νερό και κατασκεύαζαν πισίνες, ακόμα και θερμαινόμενες. Στην Ιαπωνία του 17ου αιώνα η κολύμβηση ήταν υποχρεωτικό μάθημα στα σχολεία. Οι λαοί που ζούσαν στα νησιά του Ειρηνικού μάθαιναν να κολυμπούν πριν ακόμα μάθουν να περπατούν. Χρειάστηκε να περάσουν όμως αρκετοί αιώνες πριν αποκτήσει η κολύμβηση το μαζικό χαρακτήρα που έχει σήμερα.
Το κολύμπι ως μαζική διασκέδαση άρχισε να διαδίδεται στην Αγγλία κατά το 17ο αιώνα. Ο πρώτος κολυμβητικός σύλλογος δημιουργήθηκε στο Λονδίνο το 1837 και το πρώτο πρωτάθλημα κολύμβησης ξεκίνησε το 1846 στην Αυστραλία. Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες δημιούργησαν εθνικές κολυμβητικές ομοσπονδίες κατά τη δεκαετία 1880-90. Εκείνη την εποχή, η έμφαση δινόταν στην απόσταση και στην αντοχή και όχι στην ταχύτητα. Αρχικά οι κολυμβητές χρησιμοποιούσαν το πρόσθιο στιλ κολύμβησης (χέρια κάτω από το νερό, κλώτσημα προς τα πίσω όπως ο βάτραχος). Η επαφή τους με λαούς της Αφρικής και της Ασίας έγινε αφορμή να επικρατήσει το δικό τους στιλ κολύμβησης που μοιάζει με το σημερινό ελεύθερο. Με τον καιρό αναπτύχτηκαν και άλλα όπως το ύπτιο και η πεταλούδα, και με τον πολλαπλασιασμό των αγώνων η έμφαση πέρασε στην ταχύτητα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν διοργανώνονται αγώνες μεγάλων αποστάσεων.
Ξέρετε ότι...:
* O Πλάτωνας θεωρούσε αμόρφωτο όποιον δεν ήξερε κολύμπι;
* Ο Καίσαρας και ο Καρλομάγνος ήταν δεινοί κολυμβητές;
* Για πρώτη φορά άνθρωπος διέσχισε κολυμπώντας τη Μάγχη το 1875;
* O Τζόνι Βαϊσμίλερ είχε κάνει 67 παγκόσμια ρεκόρ στην κολύμβηση και δεν είχε χάσει ούτε έναν αγώνα;
* H Aλισον Στρίτερ έχει διασχύσει κολυμπώντας 36 φορές τη Μάγχη ;
* Ενας ναυαγοσώστης από το Γκάλβεστον του Τέξας, ο Κολόμπο ντε Ρόι, έσωσε από πνιγμό 907 ανθρώπους στα σαράντα χρόνια υπηρεσίας του ως ναυαγοσώστης;
Διάσχιση μεγάλων αποστάσεων κολυμπώντας
Το πέρασμα της Μάγχης ήταν αρχικά η μεγάλη πρόκληση για τους κολυμβητές. Ο πρώτος που τα κατάφερε λεγόταν Μάθιου Γουέμπ. Ξεκινώντας από το Ντόβερ τον Αύγουστο του 1875, διέσχισε μια απόσταση περίπου 20 ναυτικών μιλίων και έφτασε ύστερα από 22 ώρες στις γαλλικές ακτές -δυστυχώς ο Γουέμπ πνίγηκε μερικά χρόνια αργότερα, προσπαθώντας να κολυμπήσει στα ταραγμένα απόνερα του καταράκτη Νιαγάρα. Από τότε, περίπου 6.000 άτομα έχουν δοκιμάσει να περάσουν κολυμπώντας τη Μάγχη με ποσοστό επιτυχίας γύρω στο 10%. Μεταξύ αυτών που τα κατάφεραν είναι δύο δωδεκάχρονα παιδιά, μια γυναίκα 45 χρονών και ένας άντρας 65 χρονών. Στις μέρες μας το πέρασμα της Μάγχης δεν αποτελεί πια την πρόκληση που ήταν κάποτε.
Ο άνθρωπος όμως πάντα έψαχνε να βρει προκλήσεις και να τις ξεπεράσει. Τη θέση της Μάγχης πήραν οι ωκεανοί. Το 1998, ένας τριαντάχρονος Γάλλος, ο Μπενουά Λεκόντ, κατάφερε, ξεκινώντας από τη Μασαχουσέττη των Ηνωμένων Πολιτειών, να διασχίσει τα περίπου 3.800 ναυτικά μίλια (5.500χμ.) κολυμπώντας στον Ατλαντικό ωκεανό. Χρειάστηκαν περίπου δύο χρόνια προετοιμασίας και 80 εξαντλητικές μέρες κολύμβησης για να τα καταφέρει. Ο Λεκόντ κολυμπούσε γύρω στις οκτώ ώρες την ημέρα (διακεκομμένες, ανά δίωρα), ενώ ειδικός εξοπλισμός τον προστάτευε από τους καρχαρίες. Τις υπόλοιπες ώρες τις περνούσε στο συνοδευτικό σκάφος. Κανείς άλλος δεν έχει τολμήσει κάτι ανάλογο, αλλά νομίζω ότι δεν θα αργήσει η μέρα που κάποιος θα επιχειρήσει κάτι πολύ πιο τολμηρό: να κάνει το γύρο της Γης κολυμπώντας. Με τη βοήθεια της τεχνολογίας ακόμα και αυτό είναι πιθανό...